EGfBTR 26 - Forbidden Love 1: Kiss which shouldn't be

Witajcie... coś mnie rozsadza od środka. Namówiłam koleżankę do założenia bloga, bo też pisze opowiadania.
Ciężko pracowałam nad wyglądem mojego bloga, a teraz... możecie sami porównać na 
http://wlasnydiabel.blogspot.com
A teraz bez przeciągania zapraszam na kolejny odcinek...

Logan czuł się już dobrze, nie miał ani kataru ani gorączki. Całe szczęście bo trochę się już martwiłam.
Z tego wszystkiego zapomniałam o tym co miałam zrobić.
Zbliżał się koniec roku szkolnego. Wreszcie. Za jakieś 2 tygodnie będę z powrotem w Los Angeles.
Wypadałoby się zacząć pakować. Ale to później.
Póki co byłam w szkole. Na szczęście to była ostatnia lekcja. Za chwilę wyjdę ze szkoły i zobaczę Logana. Byłam ślicznie ubrana:

Wcale nie dlatego, że spotkam Logana. Po prostu lubie ładnie wyglądać. 

Lekcja dłużyła się niemiłosiernie. Ale czego można się było spodziewać po matematyce...

W końcu zadzwonił dzwonek. Wybiegłam ze szkoły razem z Juliettą i Camillą. Ech... zapowiadało się na deszcz...

-Idziesz z nami? - spytała Cam

-nie, czekam na Logana- odparłam, byłam trochę zdziwiona, albowiem wyżej wymienionego jeszcze nie było.

-Hej, a pogadałaś z nim w końcu? - spytała Julls.

-był chory i zapomniałam, ale dzięki za przypomnienie.

-spoko.

Po chwili dziewczyn nie było, a ja siedziałam na schodach przed szkołą.

Kiedy po 10 minutach wciąż go nie było, zaczęłam się martwić. A 5 minut później było jeszcze gorzej. Zwłaszcza, że Logan nie odbierał telefonu.

Niebo zachmurzylo się tak bardzo, że zrobiło się ciemno i nawet trochę chłodno. 

Po chwili zaczęło padać.

I właśnie wtedy się wkurzyłam. Wstałam i pobiegłam w stronę parku. 

Biegłam alejkami starając się nie zmoknąć. W końcu jednak byłam trochę zmęczona. Zatrzymałam się pod drzewem i starałam się złapać oddech.

-Riv?! Riviera?! - usłyszałam, że ktoś mnie woła. Moment później obok mnie stał Logan. Był cały mokry, tak jak ja.

-co ty tu robisz?

-przepraszam, że nie przyjechałem, wytłumaczę ci to...

Wtedy był ten moment. Czułam to. Czułam, że muszę go o to zapytać.

-Logan... czy ty mnie nie chciałeś przez Jamesa...?

-Co? O czym mówisz? - starał się ukryć zakłopotanie.

-Ech... pytanie jest proste... Logan, czy czujesz coś do mnie?

Przez chwilę patrzył mi prosto w oczy, a po chwili zrobił coś czego nikt się nie spodziewał. 

Poszedł sobie XD

A tak na serio...

Jego usta ni stąd ni zowąd znalazły się na moich...